"Keskin Çizgiler", Cuma Bozkurt'un gözlem gücünü, duygusal yogunlugunu ve kelimelerle yarattigi etkileyici atmosferi bir araya getiren özel bir siir kitabidir. Kitap, dört ana bölümden olusur ve her biri okuyucuyu farkli bir yolculuga davet eder. Ilk bölüm olan "Sehir Izleri"nde, günlük hayatin siradan gibi görünen ama aslinda derin anlamlar tasiyan anlari ustalikla betimlenir. Sisli bir sabah köprüsünden istasyon kalabaligina, yagmurdan sonra parlayan kaldirimlardan gece tramvayina uzanan bu bölüm, modern sehir yasaminin hem gürültüsünü hem yalnizligini hissettirir.

"An ve Mekân" bölümü, zamani durduran, mekâni detaylariyla ölümsüzlestiren kisa ama etkili imgelerden olusur. Penceredeki sardunya, eski fotograf albümü ya da tozlu kitap rafi gibi küçük ayrintilar, okuyucunun belleginde güçlü çagrisimlar yaratir. Bu bölüm, gündelik esyalar ve unutulmus köseler üzerinden, hafizanin sessiz taniklarini konusturur.

"Dogadan Kesitler" ise denizin tuz kokusunu, rüzgârda titreyen kavak yapraklarini, kar tanesinin kirpik ucunda eriyisini duyumsatir. Doganin yalin ama etkileyici görüntüleri, kelimelerle adeta birer tabloya dönüsür. Bu bölümde, doga ile insanin sessiz bagi hissedilir.

Son bölüm "Iç Sesler", insanin kendi içine dönüp sessizce sordugu sorulari, bitmemis cümleleri ve unutulmus melodileri konu alir. Bekleyis, sessizlik ve hafizanin derinliklerinden gelen hisler, yalin bir dil ve güçlü imgelerle aktarilir.

"Keskin Çizgiler", kisa dizelerle yogun anlamlar yaratmayi basaran, minimalist ve modern siir anlayisinin etkileyici bir örnegidir. Kitap, hem sehirde yasayanlarin tanidik bulacagi sahneleri hem de dogaya özlem duyanlarin kalbine dokunacak imgeleri barindirir. Okuyucu, her sayfada kendi hayatindan bir kesit, kendi duygularindan bir yansima bulacaktir. Cuma Bozkurt'un yalin ama çarpici üslubu, bu kitabi sadece bir siir derlemesi olmaktan çikarip, bir yasam atlasina dönüstürür. Yaklasik 50 sayfa.