Ölümü son yapan nedir Dogumu baslangic sayma. Bu ise saymaya 1den baslamaktir, oysa Birde hicbir baslangic yoktur, dolayisiyla son da. Her canli, sonlu olusunun icsel olarak farkindadir, oysa baslayan her sey zaten bitmis demektir; cünkü baslangicin sonuyla birlesmedigi hicbir cizgi kapanmaz, degilse de baslangic sonu icermez. Kapanan bir cizginin ise aslinda baslangicin sona ve sonun da baslangica bitmek tükenmek bilmeyen devri oldugu ortaya cikar. Ne var ki bu devir, sadece dogum ve ölüm yoluyla her canli icin bir kez degil, ayni zamanda, mevct olan her sey icin her an söz konusudur. Gerci bilmezler ama fanilerin hürriyeti mecburiyetlerinin idrakinde gizlidir, ancak onlarin sandiklari gibi secim yoluyla aslinda zaten zorunlu olduklari seyleri bosu bosuna yüklenmede degil, zorunluluklari yine zorunlu olana birakmada hakk anlamini bulur. Zorunluluklarin en basta geleni ve secim vehminin müsebbibi ise, yüklerin en agiri ve tasinmazi olan kendine müstakil varlik atfetmedir. Bu yüzden, ölüm yoluyla bunun ne hak ne de hakikat olmadiginin ispati zorunludur; cünkü sonsuz ve ölümsüz olan, sadece, olmasi zorunlu olandir. Bunu anlayan bir fani ise sayidan, saymadan ve daha önemlisi biriktirmeden ve buna bagli her türlü yükten kurtulur ve kuslar kadar hür olur. Iki Sayi Arasinda Gecen Tuhaf Bir Diyalog, sayfa 199