Immanuel Kantin Ahlak Yasasinin Hiristiyan Ahlakiyla Iliskisi Immanuel Kant, ödev ahlakiyla felsefe tarihinde, insani özgur bir varlik olarak tanimlamasi sebebiyle önemli bir yer isgal etmis ve bu tanimlamadan dolayi onun özgun bir ahlak felsefesi ortaya koydugu kabul görmustur. Ancak Kantin ahlak felsefesi derinlemesine bir incelemeye tabi tutuldugunda, olusturmus oldugu kavramlarin arkaplaninda Hiristiyan ahlak ögretisinin derin izleri görulecektir. Ödev ahlaki ile Hiristiyan ahlakinin ögretileri iliskilendirildiginde, iki ögreti arasinda benzerlik dikkatten kacmamaktadir. Cunku hem Kant hem de Hiristiyan ahlaki vicdana ve niyete önem vermektedir. Özellikle bu iki hususun safligi her iki ögreti icinde dikkat cekicidir. Fazilet ve iyiligin emredilmesi ve cogaltilmasi, dolayisiyla da bu hususlarin herkes tarafindan ödev sayilmasi gerektigini vurgulamasi bakimindan bu iki ahlak ögretisi arasinda bir iliski söz konusudur.
Kantin ahlak felsefesinde olusturdugu temel kavramlarin icerigine inildiginde Hiristiyan ahlak ögretilerinin etkileri ortadadir ve bu kavramlarin bir sekilde bu ahlaktan turedigi dikkatten kacmamaktadir. Dusunce dunyasinda genel bir yargiyla, ahlakin öncelikle temel gereksinimini dinden alan bir disiplin olmasi sebebiyle, dinin
ahlak uzerinde belirli bir guce sahip oldugu bilinen bir gercektir. Ahlak uzerine yapilmis olan calismalar dikkate alindiginda özellikle kosulsuz buyruk kavramina ya da ahlaksal buyrugun kosulsuz gerceklikte ortaya atilmis olduguna yapilan vurgunun bircok dinsel inanc ve felsefi dusuncede ortaya ciktigi görulmektedir. Gelinen asamada bu calismanin temel amaci Kantin ahlak anlayisinin Hristiyan ahlakinin bir devami niteliginde oldugunu Kantin ahlak felsefesinin temel kavramlarindan hareketle göstermeye calismaktir.
