Siz sevemezsiniz. Sevmeyi yalniz bizler biliriz... Dinle adasim, sana bir cingenenin askini anlatayim... Bütün cergilerde onun cesareti, onun güzelligi, onun algisi söylenirdi.
Baska cingeneler gibi calmazdi o, bir kere nota bilirdi. Sehir mektebini okumus, bitirmisti sonra icliydi... Sanirdin ki klarneti calarken havayi cigerlerinden degil dogrudan dogruya yüreginden veriyor.
Geceleri tek basina bir agacin dibine cekilirdi. Biz de cadirlarin önüne cikip yüzü koyun yatar, cenemizi topraga dayayarak onu dinlerdik.
Acaba birisini sevdigi icin mi, yoksa hic kimseyi sevemedigi icin mi, bu kadar yanik, bu kadar derinden caliyordu
Hicbir sevgilisi yoktu. Ne gectigimiz Türkmen köylerindeki al yanakli güzeller, ne de ince dudakli cingene kizlari onun bakislarini bir andan fazla üzerlerinde alikoyabilirlerdi...
Bir gün Degirmencinin kolsuz kizina asik oldu ve ona olan aski icin kendi kolunu feda etti..