Tanri bazi insanlari, insanlara ceza olarak yaratmis olmaliydi.
Bu ceza niteligindeki insanlarin arasinda, kendi varolusunu yeniden ve yeniden sorgulayan bir anlatici...
Tüm eylemlerini agir agir ve özenle yerine getiriyor; öfke ve takintiyla hayati sorgularken, cekingenligi onu intihara sürüklüyor.
Veli Kocak, intiharin esiginde, belki de bambaska suclarin sucluluguyla sürdürülen, yekpare, bedbaht bir hayat sunuyor okura. Kocakin kisa kesik cümlelerinde bu dikkat ve mükemmeliyet arzusu görülebilirken, uzun ve soluksuz cümlelerinde ise ölüm korkusu seziliyor.
Umudun, arayisin, bekleyisin ve reddiyelerin esliginde Abes, siirsel bir anlatiyla okuyucuya kendini sunuyor. Aslinda okuyucuya ragmen, varolmanin derdinde bir dil yaratiyor Kocak, onu reddedercesine ona seslenen...
Yaraticinin bir Sisifos cabasi ya da cezasiyla eyledigi bu yarati, günün sonunda tüm sorgulamalarla yeniden insa ediyor.
Fihrist olarak, varoluscu sorgulamalari ve siirsel duyarliligi yüksek duyguyogun metinleri, estetik meraki yüksek okurlarimiz ile bulusturmanin mutluluguyla...
Iyi okumalar dileriz...