Sokakta rastlanan binlerce vakada -yolunuzu kesen bir arac, köpegini tekmeleyen veya yerlere cöp atan
biri- baskalarina saygi göstermeyip siradan sagduyu ilkelerini bile hice sayarak birlikte yasamanin
kosullarini ortadan kaldiran kisidir aptal. Gercekligin tümüne deginmeden söylenebilecek ilk sey, bu tür
davranislarin cogunun yalnizca söz konusu kisiyle ilgili olmamasi, daha derin sorunlarin semptomlari
olmasidir tehlikeli ve zor calisma kosullari, kaygi verecek kadar cigirindan cikmis eglence ve tüketim
endüstrisi, insanlar arasindaki iliskileri düzenleyen yapilarin basarisizligi gibi. Sadece aptallarin sosyal
hayatin kosullarini yikmasini degil, ayni zamanda bu aptallari üreten hasta toplumun isleyisini de hesaba
katmak gerek.
Spinoza üzerine calismalariyla taninan felsefeci Maxime Roverein Türkcedeki bu ikinci kitabi bir
etkilesimsel etik denemesi. Saglikli bir etkilesim ortadan kalktiginda, karsilikli güven kirildiginda bir otorite
vasitasiyla onu yeniden tesis etmeye calisiriz. Bu da genellikle saldirgan, sert, baskici hatta yikici bir tutum
olarak kendini gösterir. Kurumlarla ya da arkadasimizla, patronumuzla ya da bir yabanciyla her gün öyle
ya da böyle kendimizi icinde buldugumuz bu türden etkilesim kazalari karsisinda Rovere ahlakci tutumu
devreye sokmak, kendi normlarimizi dayatmak yerine, sinizme ve kayitsizliga kacmadan felsefeye
basvuruyor, yani okuru kendi kavramsal savunmalarini elestirip yeni ufuklar aramaya davet ediyor.
Rovere aptalligin, icinde hapsoldugumuz bir sistem oldugunu söylüyor ve bundan kurtulmak icin
düsüncelerimizi nasil yönlendirebilecegimizi arastiriyor. Bu kitapta Aptallarla ne yapmali sorusu Aptal
olmamak icin ne yapmali sorusuyla birlikte yankilaniyor.
Bir kisinin aptalligiyla bas etmek, her iki tarafin catlaklarindan hareketle iki dünyanin ic ice gecerek
birbirini degistirmesi anlamina gelir.
