Hayir, avucumun icinde siki siki tuttugum seyin aslinda hicbir zaman bana ait olmadigini anladim.
Hicbirimiz, birbirimize ait degildik ki Olsa olsa, bir süreligine emanettik. Eninde sonunda, birbirimize veda edecektik.
Ne cesurduk... Ne büyük övdük... Onca hasmetli sözcügün esliginde, birbirimizin ruhu önünde adeta diz cöktük.
Saniyorum insan aklini yitiriyor bi dönem. Hayatindaki her seyi kendinin hatta ileri gideyim, sonuna kadar kendinin saniyor.
Sahiplenirken sevdigini, bir yandan da öldürüyor.
Halbuki sevgi yasatmak degil midir bir digerini
Evet; kendimizden cok severek öldürdük biz birbirimizi. Aslina bakilirsa, en bastakendimizi.
Hayat uyusturdu bizi... Öyle cahildik ki farkina bile varamadik.
Bir iddiamiz vardi Ömür boyu ayni yastikta; hastalikta, saglikta..
Oysa hayat böyle bir sey degildi ki
Yel degirmenlerine karsi savas acan cengaverlerdik bizler.
Kafamiza caktikca acimasiz gercekleri hayat, biz israrla baska seylere yorduk isaretleri..
Dip.in yazari Didem Arslantürkten; bir solukta okunacak, icinden kendi hikayesini alanlari uyandiracak ikinci kitap Illüzyon.