Dili ve bakisi ansizin cagiran bir ciplakliktir yazi. Yazmak, bir bellegin tasiyicisi olmaktir. Yazmak, bir mekanin yerlisi olmak, meskn bir bilincin tasiyicisi olmak demektir. Yazamamak, yabanci olmanin, kendi sürgünlügü icerisinde unutmaya direnmenin son sinir cizgisidir. Hakikatin dogumunu sarmalayan ince zarin ceperine bir adim daha atmaktir. Meskn mahalden uzaklasmak, mekandan sürgün olmak, bellegin topraginda unutusa ragmen uzun bir yolculuga cikmak demektir. Ülkesinden sürülen lanetli bir Oedipus yazgisini kanli gözyaslariyla üzerinde tasimak, kendinin de disinda bir tarihi kiskirtmaktir. O nedenle dili ve bakisi nsizin cagirmak gerekecektir...
Unutma Zamani, Bugün elestiri üzerine düsünmek ne anlama gelir sorusunu tüm yakiciligiyla soruyor. Elestirinin, her seyden önce bir disiplin olarak kavramsal yapisina egemen olan estetik ve felsefi baglami iska gecmeden yazi, zaman, bellek ve unutma edimleri üzerinden kuramsal cercevesini olusturan Ahmet Bozkurt; edebiyat, resim, tiyatro ve siir dolayiminda pek cok alana müdahale ediyor. Edebiyat kurami, elestiri ve estetik odaginda ilerleyerek kendi tekil perspektifini kuran Unutma Zamani; Auerbach, Derrida, Lukacs, Heidegger, Sartre, Foucault, Lévinas, Sollers, Badiou, Kristeva, Barthes, Ricur ve Blanchot gibi pek cok ismin eserleri araciliyla ördügü benve baskasi olma durumuna okurunu davet ediyor. Unutma Zamani Sophoklesten Racinee, Edgar Allan Poedan Oscar Wildea, Tolstoydan Peter Weissa, Oguz Ataydan Bilge Karasuya, Turgut Uyardan Edip Cansevere, Sabahattin Kudret Aksaldan Ahmet Oktaya, Yüksel Arslandan Ismet Dogana, Ahmet Hamdi Tanpinardan Enis Batura sinirsiz ve özgül bir cografyada yazinin cagrisina kulak kabartan bir zihnin koridorlarina acilan bir kapi. Unutma Zamani elestiriye yapilmis kiskirtici, sakinimsiz bir müdahale...