Rasul-i Asfiya, Habib-i Kibriya, Sevgili Peygamberim, Efendim...
Seni anlatmaya kelimeler yeter mi
Bagislanmis ama af dileyen, aglayan ama sessiz, kanaatkar ama caliskan, hatali ama kusursuz, birisi ama bastaci desek yeter mi
Güclü ama merhametli, dertli ama mutlu, mesgul ama vefali, cileli ama sabirli, yarali ama doktor deyiversek kelimeler bize küser mi
Darda ama bölüsen, zorda ama yetisen oldugunu söylemeye kelimeler kifayet eder mi
Yüzünde tebessüm, sözünde nezaket, davranislarinda zarafet, görüsünde isabet, bakisinda feraset, gönlünde merhamet, lisaninda letafet, dilinde hakikat...
Adi güzel kendi güzel Peygamberim....
Seni anlatmaya kelimeler yetmez Cünkü Sen, hayatini cok yüce bir ahlak üzerine kurdun. Yüce Allahin, Emrolundugun gibi dosdogru ol fermanini hayat düsturu kabul ettin, Allahtan baska hicbir gücün karsisinda egilmedin
