Günes aksam vakti guruba yavas yavas yaklastiginda üstüme agir agir cöken hüzünler, beni rakamlarin ve sayilarin olmadigi, ancak altindan hicbir rakam ve sayinin cikamayacagi, hicbir muhasebecinin veya matematik profesörünün altindan kalkamayacagi bir hesaplasma alemine, yüregimin derinliklerine götürür. Orada bulurum bütün zamanin birikintisini ve küflenmis tortularini... Dünyanin en büyük uyusturucu tacirlerinin pesinden kosabilecegi kadar büyük miktarda saf bir uyusturucu barinir orada. Cünkü orda kendimi kaybeder ve dis dünyayi, her seyi unuturum... Dünya cilgin eglencelerin koynuna dogru uzanirken, ben aci gerceklerin barindigi inzivama dogru uzanirim hep...