Ölüm güzel sey, budur perde ardindan haber...
Hic güzel olmasaydi, ölür müydü peygamber
Demis sair....
Ölüm hep yanlis anlasilmistir. Bize bir müddet izin verip, sonra gelip alan degildir o. Bizimle yasayip, bize kendini yasatip sonunda biten bir yoldur. Dogar dogmaz baslariz ölmeye aslinda. Milyonlarca parcamiz dogar, milyonlarcasi ölür her an. Her nefeste biraz daha disari veririz kendimizi, her sac telinde ve tirnakta. Sonunda bitene kadar ölmeyi yasariz. Hayatin sirri ölmektedir. Fakat insan, ölümden uzaklasmaya ayarlamistir saatini. Bu yüzden asla ögrenemez, ölene kadar. Öyle ya da böyle; ister hiclikten gelmis olalim, ister varliktan dogmus olalim, dogmadan önce oldugumuz yere dönecegiz. Hiclikse hiclige, varliksa Varliga.
Ölüm böyle hep yanlis anlasilmistir,
