Edebiyat tarihimizde manzumeleri, nesirleri ve fikirleriyle önemli bir yere sahip olan Mehmet Akif, ayni zamanda dil ve üslp yönüyle de dikkat ceken bir sair ve nasirdir. Servetifünun edebiyatinin dogurdugu suni ve cetrefil bir dilden yeni edebiyatimizin gercek ve yasayan Türkcesine gecis süreci icinde önemli bir yeri bulunan Akif, eserleriyle en temiz ve en tabii Türkcenin güzel örneklerini vermistir.

Akif SNe tasannu bilirim, cünkü ne sanatkarim der. Bu hem bir hakikatin, hem de tevazunun ifadesidir. Hakikatin ifadesidir, cünkü Akifin siirlerinde tasannu yoktur; siirlerini sanat yapmak icin de söylememistir. Tevazunun ifadesidir, cünkü sehl-i mümteni örnegi olan öyle misralari vardir ki onlari söyleyebilmek icin gercek bir sanatkar olmak gerektir.

Bu kitap, Mehmet Akifin eserlerindeki dil ve üslup özelliklerini kapsamli bir sekilde ortaya koymak amaciyla hazirlanmistir. Bu gayeyle, Akifin Safahati basta olmak üzere, Siratimüstakim ve Sebilürresat dergilerindeki makaleleri, tefsir yazilari, hitabeleri, tercümeleri ve bir kismi nesredilen Kuran Meali, yani manzum ve mensur bütün eserleri gözden gecirilmis; onun dil ve üslup özelliklerini en iyi yansitan metinler tespit ve tahlil edilmistir.

Denilebilir ki Akif; zevk inceligi, gönül hassasiyeti, fikir derinligi ve hayal yüksekligi bakimindan Türk edebiyatinda harikulade denecek derecede edeb bir kudreti haizdir. Lisani sade, ifadesi selis, üslbu canli bir sair ve nasirdir.