Siradan bir yasantim oldugunu sandim her zaman, ama yüregim biliyordu bu siradanligin aksine olaganüstü bir hayatim oldugunu. Görüyordum ama ihtimal vermiyordum. Isaretlere tesadüftür deyip geciyordum. Yoluma cikanlara bakmiyordum. Ta ki celladimla yolum kesisene kadar...
Ve gözlerime bakip derinden gelen boguk bir sesle Nefesimmm, ömrüm... diyene kadar...
Safir renkli gözleriyle yüregimin derinliklerine bakana kadar...
Bir kadin celladina asik olursa eger, tek bir sey diler...
Bu can senin olsun al, Sen benim kabul olunan
Duamsin yar...
Bu kitap; ruh esini arayanlara, ruh eslerini bulduklarini sanip yananlara, yikilanlara, tüm kürkcü dükkanlarini, limanlari ve sehri yakanlara ithaf edilmistir.
