Adam kemanini kutusundan cikarip silmis, simdi de beyaz bir posetten cikardigi ekmegini yiyordu. Ekmegin arasinda yalnizca marul oldugunu görünce bu beyaz sacli sakalli adami tavsana benzettim nedense. Bizim delikanli egilip cebindeki bozuk paralarin tümünü adamin önündeki keman kutusuna birakirken göz göze geldiler. Bir de ne göreyim; adamin yüzü ayni benim yüzüm. Allah sonunu hayir etsin, kendimi öylece bir köprü basinda, yamacimda bir kemanla görünce ne yalan söyleyeyim, korktum. Adama gelince, göz göze geldiklerinde, gözleriyle o an keman kutusuna düsmekte olan parayi isaret ederek; Yazi-tura gibidir ask, dedi.
Tura gelir yasarsin,
Yazi gelir yazarsin...
Sonra da kutuya düsmüs olan paraya bakip Yazi geldi, diyerek bitirdi sözünü. Bunun üzerine bizimkisi cantasini acip bir kitap cikardi, adama uzatti. Kitabi eline alirken Kemancinin omzunun üzerinden bakiyordum sanki. Kapaginin üstünde bir deniz kizi resmi vardi. Adini okumaya calistim kitabin ama nafile Adam kitabin son sayfasini acip son cümlesini okudu ve gülümsedi.
